Category Archives: place

ช็อคบอล

เล่าเรื่องเกาะคา ตอน ของหวานแสนอร่อย

วันนี้ (8 ก.ค.66) แว้นมอเตอร์ไซค์อยู่ระแวก หน้า #โรงพยาบาล ไปถึง #ธนาคารออมสิน เพื่อหาของอร่อยทานตอนเที่ยง ที่ตัวเมืองอำเภอเกาะคา พบว่า ในพื้นที่นี้มีอาหารคาวหวานมากมายให้เลือกทุกหัวมุมถนน ในซอยก็มีอีกหลายร้านที่น่าสนใจ ทำให้ไม่ต้องเดินทางไกล เพราะมีร้านอร่อยล้อมหน้าล้อมหลัง ดักไว้ทุกทิศทาง ในอนาคต คงต้องหาเวลาเดินทางออกไปให้ไกลอีกนิด จะได้เห็นของอร่อยนอกเขตปกครองนี้บ้าง

วันนี้ได้รับออเดอร์เป็น #ขนมปังปิ้งไส้ทะลัก เมื่อสืบค้นข้อมูลก็พบว่า มีอยู่ร้านหนึ่ง เคยไปซื้อแล้วติดใจ ในพื้นที่บ้านผึ้ง ชื่อร้าน #ชานมไข่มุกริชชิชา อยู่ตรงข้าม #วัดน้ำผึ้งชาวไร่อ้อย เค้ามีเค้าเตอร์ขาย #ขนมปังปิ้ง และมีตู้ไอศครีมตั้งอยู่ด้วยอีกหนึ่งตู้ วันนี้สั่งขนมปังปิ้งนมเนย 2 ชิ้น กับขนมปังปิ้งฝอยทองอีก 1 ชิ้น ราคารวมได้ 70 บาท เซตนี้หิ้วกลับบ้าน น่าจะทานได้หลายมื้อ

เมื่อส่งอาหารให้ที่บ้านเสร็จแล้ว ก็แว้นไปนั่งชิลที่ #กาแฟสดบ้านโบว์ หน้าโรงพยาบาลเกาะคา สั่งเหมือนเดิม คือ #กาแฟสดคั่วกลาง กับ #ช็อคบอล น้องคิดตัง 70 บาท ยอดโอนเท่าร้านแรกเลย รสชาติทั้งกาแฟสด และขนม ยังอร่อยเหมือนเดิม ไปยืนเลือกที่ตู้มีเค้กก้อนไม่ใหญ่ให้เลือกอีกเยอะ น่าทานทุกก้อน ทั้งหน้าส้ม หน้ามะพร้าว เมื่อทานหวานมันเยอะแล้ว ก็ต้องกลับไปออกกำลังให้เยอะขึ้น กินขนมเสร็จ ก็ต้องกลับไปเบิร์น รีดไขมันในกายออก เคยเห็นเพื่อนแชร์ภาพอาหารอร่อยเต็มโต๊ะ เค้าบอกว่าทานของอร่อยเต็มโต๊ะเสร็จแล้ว จะกลับไปเบิร์นเพื่อลดปริมาณสารอาหารที่ไม่พึงประสงค์ออกจากร่างกาย สำหรับผมเน้นการออกกำลังกายพอประมาณ ไม่หักโหม เพราะหักทีไรเจ็บไปเป็นสัปดาห์ ออกกำลังกายได้ แต่เบาไว้ ก็เพียงแต่รดน้ำ ตัดหญ้า แต่งกิ่งไม้นิดหน่อย ก็ได้เหงื่อ รีดไขมัน ได้กำลัง แล้วก็ไปอาบน้ำหลังหายเหนื่อย ชื่นใจดีครับ

สรุปว่า แว้นแวดหวันตามถนนหน้าโรงพยาบาลเกาะคานี่หละ ของกินที่เกาะคาเยอะจริง ๆ ร้านที่เคยไปชิมส่วนใหญ่มีบริการสั่งผ่านแอป รู้สึกว่าร้านอาหารในอำเภอนี้มีความทันสมัย และใช้สื่อสังคมเป็นทุกร้าน

เล่าใน Lampang City

สนามวู้ดบอล ที่ องค์การบริหารส่วนจังหวัดลำปาง

วันนี้เข้าไปเดินออกกำลังกายที่ องค์การบริหารส่วนจังหวัดลำปาง พื้นที่กว้างขวาง บรรยากาศร่มรื่น มีต้นไม้ใหญ่เยอะมาก มีสระน้ำ คลองอยู่หลายแห่ง ต้นหญ้าเขียวขจี มีโซนออกกำลังกายอยู่หลายแนว ทั้งเครื่องออกกำลังกาย สนามบอล สนามวู้ดบอล สนามกอล์ฟ ในตัวอาคารก็มีกิจกรรมโยคะ หรือแอโรบิกเพื่อสุขภาพ

กีฬาวู้ดบอล เป็นอีกประเภทกีฬาที่ไม่หนัก เบากว่ากอล์ฟเยอะ เพราะบริเวณที่ใช้เป็นสนามวู้ดบอลสามารถออกแบบให้อยู่ในพื้นที่จำกัดได้ เล่นได้ทุกเพศทุกวัย อุปกรณ์ประกอบด้วย ไม้วู้ดบอล ลูกวู้ดบอล และประตูวู้ดบอล วิธีเล่นคือการตีลูกที่ทำด้วยไม้ให้ไปสู่ประตูที่ทำด้วยไม้ ด้วยแท่งไม้ สนามที่นี่นำไม้มาทาสีเพื่อทำประตู ทำให้เห็นประตูได้เด่นชัดขึ้น กีฬานี้เกิดขึ้นที่ไต้หวัน ผมเห็นสนามจริง ๆ ก็ที่นี่หละ หมู่บ้าน/องค์กร/โรงเรียนต่าง ๆ น่าจะมาดูงานแล้วใช้เป็นต้นแบบ ทำให้เกิดกีฬาอีกประเภทหนึ่งที่สร้างความสามัคคีในโรงเรียนได้

ที่ อบจ.ลำปาง ตัวอาคารสำนักงานถูกออกแบบอย่างสวยงามทันสมัย อากาศโปร่งโล่งสบาย หน้าอาคารมีน้ำพุ ไปนั่งแล้วสดชื่น พื้นที่โล่งกลางอาคารปลูกต้นไม้หลายปีประเภท มีเก้าอี้ให้ไปนั่งได้ นี่ถ้ามีกาแฟสด หรือขนมเค้ก ผมคงลงไปนั่งที่นั่นสักหนึ่งถึงสองชั่วโมงแล้ว แต่ที่นี่ใกล้กับ ป้ำปตท. พนักงานอบจ. น่าจะมาหากาแฟดื่มกันที่นี่ ร้านสะดวกซื้อก็มี ร้านกาแฟก็มีแอร์เย็น มีโต๊ะถึง 5 ตัว ผมสั่งกาแฟดำ แก้วละ 40 บาท ไปหมกตัวนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของร้าน หรือใครว่างก็เข้าไปหาขนมนมเนย ข้าวมันไก่ ก๋วยเตี๋ยวล้ำลำในหมู่บ้านก็อยู่ไม่ไกล สนับสนุนการค้าขายในชุมชน

ผมคิดว่าพอตกเย็นก่อนกลับบ้าน พนักงานราชการที่นี่คงเปลี่ยนชุดแล้วไปเดินเล่นรอบสำนักงาน เพราะอากาศดี ไปเตะบอลก็มีสนามที่กว้าง หญ้าถูกตัดเรียบดินเลย ไม่ต้องกลัวงูจะหลบซ่อน ผู้ที่มีอายุเยอะหน่อยก็คงจับกลุ่มตั้งก๊วนตีวู้ดบอลกัน เพราะต้องดูแข้งขา หัวเข่า หัวใจ และความดัน มากกว่าคนวัยหนุ่มสาวที่ยังแข็งแรง

สรุปว่า ที่ อบจ.ลำปาง มีโซนกีฬา โซสำหรับคนรักสุขภาพที่พัฒนาได้ดี รองรับผู้ที่รักสุขภาพได้หลายแนว ทุกเพศทุกวัย ในหลายประเภทกีฬา

พัดลมที่บ้าน ไม่ส่ายหน้าเลย แบบนี้ซ่อมได้

การเสาะหาร้านที่รับซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้า เช่น พัดลมแถวในเวียง คงไม่ใช่เรื่องยาก
บางร้านน้องนักเรียนไปฝึกงาน ออกมาต้อนรับอบอุ่น ยินดีให้บริการกันหลายคน แต่ที่เกาะคาผมรู้สึกว่ามีร้านที่รับซ่อมเพียงไม่กี่ร้าน ต้องขึ้นฟ้ามองลงมาผ่านกูเกิลแม็พ แถมหาผ่านสื่อสังคมอีกแรงก็ยังมองไม่เห็นโดยชัด (สงสัยโลกกว้างไป) สุดท้ายต้องเอ่ยปากถามผญบ.แอ๋ว กับเพื่อนเอก จนได้เบาะแสนำไปสู้การนำพัดลมเก่าเก็บสะสมออกไปซ่อม

เริ่มจากผมมีพัดลมในบ้านทั้งหมด 4 ตัว ที่เสียต่างกรรมต่างวาระ เริ่มจากพัดลมไอน้ำที่ไม่ได้ใช้นาน มีปัญหาในวงจรอิเล็กทรอนิกส์ ตัวนี้ผมไม่ปลื้ม ตัดใจชั่งกิโลขาย ได้ยินในร้านคุยกันว่าตอนขึ้นชั่งกิโลละ 2 บาท ร้านอยู่แถวโรงเรียนเพ็ญจิตตพงษ์ก็ใจดีให้ผมมา 20 บาท ตัวที่สองสีแดง อาการหมุนบ้างไม่หมุนบ้าง บางทีก็หมุนช้า บางทีไม่หมุน ดูแล้วน่าส่งซ่อมแล้ว

ตัวที่สาม ผมถอดเอาตะแกรงออกไปใส่อีกตัว เสียนานมากแล้ว มอเตอร์ไหม้ ปล่อยตากแดดตากฝน จะทิ้งก็เสียดาย จะขายก็ผลัดไว้วันหน้าก่อน จนถึงวันนี้ ตัวที่สี่เป็นพัดลมติดผนัง คงติดผนังมาหลายสิบปี วันหนึ่งคอส่วนที่เป็นพลาสติกหักแต่ติดสายไฟที่คล้องอยู่จึงร่วงลงไม่ถึงพื้น

เมื่อไปพบช่างสุรพล ชัยมณี บ้านหนองจอก ก็ฝากพัดลม 3 ตัวให้ช่วยซ่อมให้ สรุปว่าช่างซ่อมได้ รุ่งเช้าอีกวันบอกว่าเสร็จแล้ว จึงได้พัดลมที่สมประกอบกลับมาใช้งาน 2 ตัว ช่างคิดตังรวมกัน 300 บาท ต่อไปมีเครื่องใช้ไฟฟ้าเสีย คงคิดถึงที่นี่เป็นร้านแรก ๆ แล้ว เป็นการสนับสนุนช่างบ้านหนองจอก ช่างของชุมชนราคามิตรภาพ

ขากลับ ผมเลี้ยวเข้าซอยทางซ้าย ถนนเชื่อมถึงกันหมด ตรงไปถึงสวนสาธารณะที่สวยงาม และพบกับฝายน้ำล้นขนาดใหญ่ น่าลงไปเดินกว่าฝายน้ำล้นในเวียงเยอะ (อันนี้ ส.ป.อ.ย.) เห็นนายกปุ้ยพาชาวบ้านลงทำกิจกรรมอยู่เสมอ ตามรอยนายกท่านไป แล้วก็ลงไปเก็บภาพเก็บคลิปมาแชร์ไว้ เผื่ออีก 10 ปี กลับมาดูจะได้ไม่ลืมว่านี่คือตัวฉัน พักหลังลืมอะไรไปเยอะ

สรุปว่า มีพัดลมเสีย มีช่างพลบอกว่าซ่อมได้ มีสวนสาธารณะสำหรับออกกำลัง และมีฝ่ายน้ำล้นกว้างใหญ่สวยงามสะอาดตา และกองหินสวย ๆ ให้ลงมาเก็บภาพครับ

ไปงานอุตสาหกรรมแฟร์ กลับออกทางค่ายทหารอเมริกันเก่าทางประตูทิศใต้

เมื่อมองออกจากพระบรมราชานุสาวรีย์ สมเด็จพระนเรศวรมหาราช เกาะคา พบสิ่งปลูกสร้างทั้งที่พัฒนาไปมาก และที่ยังรอการพัฒนาอยู่ ทำให้นึกย้อนไปสมัยทหารอเมริกันมาสร้างฐาน มีอาคารมากมาย สนามเทนนิสก็มี สมัยเด็ก ๆ เคยปั่นจักรยานไปเที่ยวกับเพื่อนในหมู่บ้าน วันนี้ได้กลับเข้าไปอีกครั้ง ทำให้นึกถึงเรื่องราวที่มีคนบอกเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีต

วันนี้ขึ้นฟ้าส่องที่กินที่เที่ยวผ่านกูเกิ้ลแม็พ พบงานอุตสาหกรรมแฟร์ #DIPROM #IndustryFair จัดที่ #อำเภอเกาะคา ณ #ศูนย์ประชุมและแสดงสินค้า อุตสาหกรรมภาคเหนือ (DIPROM MICE CENTER) จัดถึง 30 มิ.ย.66 เมื่อเข้าไปก็พบอะไรมากมาย เช่น ผ้าม้งปักมือ ข้าวหลาม ผลิตภัณณ์จากเซรามิก ผลงานนักศึกษามหาวิทยาลัย และขององค์กรไปจัดแสดง เป็นต้น ผมได้ข้าวหลามทุเรียนมาบ้องละ 120 บาท ถ้าเป็นถั่วดำราคา 3 บ้อง 100 บาท แต่ละไส้มีราคาต่างกันไป

ขากลับ ลองสำรวจถนนภายในศูนย์ฯ เผื่อพบทางออกใหม่ จึงได้ตรงเข้าไปข้างหลังศูนย์ฯ พบว่ามีสามแยกแล้วเลี้ยวออกไปทางขวา เห็นว่ามีทางถนนที่ได้ปรับเรียบร้อยและผ่านได้ มีต้นไม้เยอะหน่อย ไปได้สักพักก็พบอาคารเก่าชั้นเดียวในสมัยที่ทหารอเมริกันมาตั้งฐานเรดาร์ ปัจจุบันเป็นสถานีวิทยุของทหารไทยตั้งอยู่ ขับตรงไปตามถนนจนพบประตูทางออกก็เลี้ยวซ้ายตามถนนคู่ขนานไป แล้วขับตรงตามทางต่อไป เพื่อหาทางยูเทิร์นกลับเข้าสู่เมืองลำปาง

ระหว่างทางพบป้ำน้ำมัน และร้านอาหารชื่อเสบียง เป็นร้านติดแอร์เย็น มีเมนูให้เลือกมากมาย เป็นร้านที่ทันสมัย จำได้ว่าเคยพาคุณแม่ไปทานข้าวที่นี่ เพราะพาท่านเข้าร้านได้ง่าย ชอบบรรยากาศแบบในเมือง อาหารมีทั้งสเต็กหมู หมูกระเพราราดข้าว ต้ม ผัด แกงทอด สั่งได้หมด ราคาก็ไม่แรงมาก อย่างสเต็กหมูที่มีสลัดผักกับเฟรนช์ฟรายส์มาให้จุใจ ราคา 99 บาทเท่านั้น

อิ่มแล้วก็ขี่รถตรงไปตามทางคู่ขนาน แล้วไปสะดุดตรง ร้านแสงจันทร์กาแฟสด และขายเซรามิกราคาย่อมเยาว์ติดกัน เป็นเจ้าของคนเดียวกัน เคยดูร้านนี้ในสื่อสังคม แต่งร้านสวย บรรยากาศดี เป็นร้านสุดท้ายก่อนออกจากทางคู่ขนานเพื่อไปยูเทิร์น เข้าไปก็รู้สึกกระชากวัย เพราะแต่งร้านเอาใจวัยรุ่น ซึ่งผมก็ชอบนะ สั่งอเมริกาโน่แก้วละ 50 บาท แล้วก็ดูทีวีเรื่อง Harry Potter ภาคแรก และนั่งมองรถบรรทุกวิ่งผ่านไปมาบนถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ ร้านนี้มีนักศึกษาของวิทยาลัยสงฆ์เข้ามาใช้บริการต่อเนื่อง เพราะเป็นทางผ่านกลับบ้านพอดี บางทีเค้าก็คงมานั่งประชุมหารือหลังเลิกเรียนก็เป็นได้

ชีวิตคือการแข่งขัน ณ งานอุตสาหกรรมแฟร์

เดินในงาน #DIPROM ที่เกาะคา นอกจากได้พบกับสินค้า OTOP / SME / ผลิตภัณฑ์อีกมากมาย ไปเดินเตร็ดเตร่ยามว่างหลังทำงานบ้านเสร็จ เดินในบ้านเยอะล่ะ ออกไปเดินนอกบ้านบ้าง ไปรับแอร์เย็นฉ่ำ พบเห็นการแข่งขันหลายรายการ ที่ด้านหน้าห้อง Hall ใหญ่ มีการแข่งขันเกี่ยวกับงานช่าง ทำงานกันเป็นทีม ช่วงเที่ยงก็พักนั่งทานข้าวกันตรงจุดแข่งขันเลย ทานเสร็จคงทำงานกันต่อ รายการนี้มีผู้สนใจเพียบเลย

เมื่อเดินไปยังอาคารต่อไป ได้เห็นนักเรียน หน้าดำคร่ำเครียด ก้มหน้าก้มตา วาดภาพกันขมักเขม้น ดูทรงออกครับว่าเป็นนักเรียน ชุดมันฟ้อง มีทีมหนึ่งนั่งอยู่ด้านหลังมาจากโรงเรียนวิสุทธิ์วิทยากร ชุดเหลืองเด่นมาแต่ไกล เข้าไปถามน้องที่คุมห้องแข่งขันอยู่ เค้าบอกว่า นี่เป็นการประกวดแข่งขันวาดภาพบนผลิตภัณฑ์เซรามิก หัวข้อ “เส้นสายอัตลักษณ์ล้านนาสู่สากล” แข่งกันถึง 4 โมงเย็น ผมไปตอนเที่ยงกว่า ๆ จึงยังไม่มีภาพผลงานมาโชว์ แต่ชอบที่ได้เห็นบรรยากาศที่นักเรียนมุ่งมั่นตั้งใจวาดภาพ น่าชื่นชม ที่สำคัญชุดนักเรียนดูน่ารักดี

ย้อนกลับไปเดินใน Hall ใหญ่ ได้พบน้องนักพัฒนาซอฟต์แวร์ของการไฟฟ้าแม่เมาะ เค้าอยู่ในทีมร่วมทำโครงการร่วมกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ น้องเค้าคุยเก่ง หน้าตาเหมือนในไวนิลนั่นหละ ได้เล่าให้ผมฟังเป็นฉากเป็นฉากเรื่อง City Data Platform ที่เปิดเว็บไซต์ให้ลองคลิกสำหรับนำเสนอ เพื่อดูข้อมูลได้ หากสนใจก็ส่อง QR Code บนแผ่นไวนิล และยังมี Line OA อีกด้วย น้องเค้าเล่าว่าต่อไปจะรวบรวมข้อมูลเมืองในทุกมิติ ตอนนี้อยู่ระหว่างพัฒนา ในเร็ววันนี้คงมีฟังก์ชันมาให้ได้ใช้งานกันครบตามเป้าหมาย รู้สึกแม่เมาะของเราก้าวไปไกลแล้วนะครับ

สรุปว่า นอกจากของกินของใช้ และเรื่องราวเกี่ยวกับอุตสาหกรรมการผลิตแล้ว ยังพบนักเรียน/นักศึกษาไปแข่งขันกันในหลายรายการ ถ้าเดินแล้วง่วงเหงาหาวนอน ก็อุดหนุนขนมนมเนย น้ำหวาน น้ำสมุนไพร น้ำชากาแฟ ทุเรียนหลงลับแล หรือผลิตภัณฑ์จากหลากหลายชุมชนที่มาเปิดบูธให้บริการกันได้ ชวนไปเดินเตร็ดเตร่กันครับ เค้ามีถึง 30 มิ.ย.66 ยังมีเวลาไปเที่ยวอีกหลายวัน

เหตุ ณ ตรงข้ามโรงพยาบาลเกาะคา อยู่แถวนี้ไม่มีอด

ทีแรกก็กดดูกูเกิ้ลแม็พจากฟากฟ้ามองหาที่กินที่เที่ยว หาอ่านรีวิวของลูกค้า ไปสะดุดหยุดบริเวณหน้า รพ.เกาะคา เพราะมีร้านอาหารเยอะ ร้านกาแฟก็แยะ ขนมนมเนยก็เพียบ สามารถหาอาหารชิมกันได้เพลิน ผมว่าผู้มาใช้บริการโรงพยาบาลน่าจะรู้สึกสะดวกที่หาอะไรทานกันได้ง่าย ไม่ต้องไปไหนไกล ทั้งมื้อเช้าจนถึงมื้อดึก ขายกันตลอดที่หน้าโรงพยาบาลก็ไม่ได้หลับไหลไปด้วย

วันนี้แว้นไปหน้าโรงพยาบาล เห็นร้านขนมเค้กบวกร้านกาแฟขนาดสองคูหา มีที่นั่งที่เอน มุมถ่ายภาพหลายมุมทั้งภายในและภายนอก มีขนม และเค้กให้เลือกหลากหลาย โต๊ะแต่ละตัวน่าจะออกแบบมาตามวัย ตั้งแต่สูงวัยจนถึงเยาว์วัย

สั่งกาแฟร้อน น้องเค้าคิด 30 บาท และขนมเป็นชิ้นรวมกันก็ 90 บาท ทั้งเค้กกล้วยหอม และชิฟฟอนเค้ก ส่วนเค้กปอนวันนี้ยังไม่ได้สั่งกลับบ้าน แต่ชำเรืองเห็นว่าน่าทานมาก เห็นป้ายติด 120 บาท มีครีมกับเม็ดเชอรี่สีแดงเป็นท็อปปิ้ง

ไปนั่งอยู่หน้าร้านชมอาคารโรงพยาบาลเกาะคา มีอาคารสีส้ม และสีเขียว แอบคิดนะว่าอาคารใหม่ 7 ชั้นที่กำลังสร้างนั้นเค้าจะทาสีอะไร ระหว่างนั่งอยู่ร้านกาแฟก็เห็นร้านโกช้างที่อยู่ติดกัน เดินมาดูพบรายการให้เลือกเยอะมาก ทั้งข้าวซอย ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ ต้มเลือดหมู ข้าวหมูแดง และข้าวขาหมู น่าทานไปหมด แล้วก็ต้องสั่งกลับบ้านแล้วหละ อิ่มกาแฟกับขนมมาหยก ๆ

ยืนคิดตั้งนาน เพราะน่าทานทุกอย่าง สุดท้ายวันนี้ลงตัวที่ข้าวซอย กับก๋วยเตี๋ยวต้มยำ ถุงละ 50 บาท สำหรับข้าวซอยน่องไก่นำไปแกะที่บ้าน มีหมี่กรอบมาให้จุใจ ผักดองหัวหอมก็เยอะ ส่วนน้ำพริกเผานี่เผ็ดจริง คงต้องเตือนว่าอย่าเทหมดถุงนะครับ ค่อย ๆ เท ค่อย ๆ ชิม ผมเทไปพอประมาณเผ็ดเลยซีดซาดน่าดู พริกของเค้าสวกมาก

สรุปว่า หน้าโรงพยาบาลมีอาหารคาวหวาน ขนมนมเนยน่าทานให้เลือกอีกเยอะ ร้านสะดวกซื้อ 24 ชั่วโมงก็เปิดบริการอยู่ แต่บริเวณนี้มี ธกส. อยู่ตรงจุดยูเทิร์น รถเยอะเป็นพิเศษ ซอย 4 ก็เป็นทางลัดไปบ้านนาเวียง รถเข้าออกตลอด ต้องคอยระวังให้มากครับ

เล่าใน Lampang City

ชวนไปเดินงานอุตสาหกรรมแฟร์

วันนี้ 23 มิ.ย.66 ในช่วงบ่ายกับช่วงเย็น ได้ไปเดินชม #งานอุตสาหกรรมแฟร์ #DIPROM #IndustryFair ที่ #อำเภอเกาะคา #จังหวัดลำปาง ณ ศูนย์ประชุมและแสดงสินค้า อุตสาหกรรมภาคเหนือ (DIPROM MICE CENTER) จังหวัดลำปาง เค้าจัดงานตั้งแต่ 23 -30 มิ.ย.66 เวลาสิบโมงถึงสองทุ่ม ผมได้พบบูธแสดงสินค้าและผู้คนที่น่าสนใจจะมาบอกเล่า ดังนี้

มีบูธผลิตภัณฑ์เด่น ๆ มากมาย เข้าบูธไหนก็จะไปฟังเค้าเล่าถึงความเป็นมาและคุณสมบัติก็รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เห็นนวัตกรรมของภาคอุตสาหกรรม เช่น เครื่องแยกเมล็ดกาแฟตามสี หรือเครื่องแยกเศษพลาสติกตามสี ผู้ที่อยู่ประจำบูธเค้ามีความเข้าใจและพร้อมนำเสนอ จึงมีผู้สนใจยืนฟังแต่ละบูธไม่ขาดสาย บูธทุเรียนก็มีมานะครับ

มีบูธผู้ผลิตยางตามสั่ง ผมก็เผลอทักไปว่าขายไหม น้องที่ดูแลบูธเค้าบอกว่ารับผลิต วันนี้นำสินค้ามาแสดงไม่ได้นำมาขาย ผมสนใจวาล์ลเปิดปิดน้ำของโถสุขภัณฑ์ น้องเค้ามีหลายอัน ใจดีจึงแบ่งให้ผมมาลองใช้ 1 อันด้วย ขอบคุณครับ

ผลิตภัณฑ์จากชุมชนก็มาจากหลายแหล่ง ที่เห็นแล้วก็คุ้นเคย เพราะเป็นผลิตภัณฑ์เด่นของแต่ละหมู่บ้านในลำปาง ไปงานไหนก็ได้พบได้เห็นเสมอ

ส่วนสินค้าที่มาจากต่างถิ่นก็เห็นอยู่หลายบูธ เช่น ผ้าทอกี่ หรือผ้าปักทั้งผืน แม่ค้าบอกว่า แต่ละผืนราคาไม่เท่ากัน เริ่มต้นผืนละ 1800 บาท ซึ่งเข้าใจว่าเป็นราคาปกติ เพราะเป็นสินค้าที่ผมก็สนใจเป็นพิเศษเช่นกัน

โซนด้านหน้าอาคารยังมีรถฟู้ดทรัคมาจอดให้บริการหลายคัน ผมก็ไปใช้บริการมาแล้ว ซื้อกาแฟเย็นเมื่อตอนเที่ยง เพราะแว้นไปงานนี้ อากาศก็จะร้อนหน่อย หากาแฟเย็นดื่ม พอชื่นใจก็หิ้วเข้าไปชมบูธ ท่านที่ไปงานนี้ไม่ต้องกลัวหลง เค้ามีแผนผังจัดงานชัดเจน อยากดูอะไรก็เดินตามแผนผังได้เลย

แชร์ใน Lampang City

ธนาคารออมสิน เกาะคา

เมื่อนึกถึง จุดรวมพลเกาะคา

ผมมักนึกถึง #ธนาคารออมสิน เกาะคา
เพราะเมื่อ 50 ปีก่อน มีนัดกับธนาคารออมสินทุกวันเสาร์ ต้องมาเข้าคิวต่อแถวเขียนใบนำฝากตัง 20 บาทขึ้นไป ไปยื่นให้เจ้าหน้าที่พร้อมสมุดบัญชี แล้วเจ้าหน้าที่ก็จะไปค้นเอกสารมาเขียนว่าฝากตัง 20 บาท จากนั้นก็ได้การ์ดที่ระลึกสำหรับสะสมสวย ๆ มาสัปดาห์ละ 1 ใบ ตอนนี้หายไปไหนหมดก็ไม่รู้แล้ว แต่ความทรงจำยังคงอยู่

วันนี้ว่าง จึงมานั่งอยู่หน้าร้าน ชมพู่กาแฟสด สั่งอเมริกาโน่ 1 แก้ว ราคา 25 บาท มีโต๊ะเก้าอี้บริการอยู่หน้าร้าน มุมที่นั่งอยู่ มองเห็นธนาคารออมสินที่อยู่ฝั่งตรงข้ามชัดเจน ส่วนทางขวาจะเป็นธนาคารกรุงเทพ ร้านทางซ้ายเป็นร้านตัดผมสตรี มีเครปขาย จึงสั่งเครปหน้าพริกเผา กับแยมช็อคโกแลตมาทานกับกาแฟสด ชิ้นละ 29 บาท

นั่งเพลิน ๆ ครับ คิดถึงอดีตไปด้วย
ข้างร้านกาแฟเป็นคิวจอดรถเกาะคาที่จะวิ่งเข้าในเมือง ก็มองดูผู้คนทะยอยมาขึ้นรถคิวเข้าในเมือง แถวนั้นมีบริการรับฝากรถด้วย เมื่อถึงเวลาที่กำหนด รถก็จะล้อหมุนมุ่งสู่ในเมืองให้คันต่อไปมาจอดต่อ เมื่อก่อนผมก็นั่งประจำ หลายครั้งที่กลับจากในเมือง จะเผลองีบหลับ แล้วไปสะดุ้งตื่นที่สุดสาย คือ หน้าโรงงานน้ำตาล วันไหนหลับก็ต้องเดินกลับบ้าน ซึ่งไม่ไกลนัก เดินไหวอยู่

นั่งกินเครปจนหมด
ก็จะปั่นจักรยานกลับบ้าน
เมื่อออกร้านกาแฟมาก็พบร้านก๋วยเตี๋ยวลูกทุ่งรุ่งเรือง 3 มีลูกค้าเยอะมากครับ ผมยังรู้สึกอิ่มกาแฟอยู่เลย จึงสั่งเส้นหมี่รวมหมูกลับบ้าน ถุงละ 40 บาท ถ้าพิเศษก็ 50 บาท รสชาติถูกปาก ราคาถูกใจ

สรุปว่า ณ สามแยกออมสินเกาะคา เป็นจุดที่เชื่อมโยงสถานที่ เรื่องราว และผู้คนให้ได้คิดถึงได้อีกมากมาย

ฟาร์มฮัก คาเฟ่

กาแฟหอม บิงซูหน้าเยอะ เกาะคา

กาแฟหอม แอร์เย็น บิงซูหน้าเยอะ กระบองเพชรยืนเรียงต้อนรับตัวตรงเป็นแถบ ที่ #ฟาร์มฮักคอฟฟี่ #FarmhugCoffee ท่าผา เกาะคา อยู่ทางผ่านไป #วัดพระธาตุลำปางหลวง ขับรถเลย #ส้มตำแยกน้ำเกาะคา ไปราว 100 เมตร

วันนี้ หลังฟื้นจากพักผ่อนด้วยฤทธิ์ยา มีภารกิจ สว. ในวันนี้อยู่ 2 – 3 รายการ คือ เอาพัดลมเก่าไปขายแถวบ้านได้ตังมา 20 บาท และเอาอีกสองตัวไปซ่อมกับช่างคนท่าผา เป็นร้านรับซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าติดถนน หาเจอจากคำแนะนำของผญบ.แอ๋ว / เพื่อนเอก ระหว่างทางกลับบ้าน แวะร้านบิงซู+กาแฟ บรรยากาศดีเวอร์ นึกว่าอยู่ในเวียง ที่จอดรถกว้าง อยู่ติดถนน เข้าออกสะดวก ภายในร้านกว้างขวาง มีทั้งโต๊ะ และโซฟานั่งเอนสบายกาย

มีต้นว่านงาช้างในกระถางที่หน้าร้าน ก่อนเข้าร้าน แวะเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกด้วย ชอบต้นนี้ งามสะดุดตา เพราะในความทรงจำ เพื่อนหนุ่ยให้ต้นนี้ใส่แก้วมักมาหนึ่งต้น ตอนนี้ต้นโตขึ้น แตกงา แตกหน่อสวยงาม ถ้ามีเวลาคงได้จับมาขยายพันธ์

ภายในร้าน มีต้นไม้ในร่มเด่น ๆ อีกหลายสายพันธ์ เช่น ต้นมอนสเตอร่า ต้นหมากเหลือง เป็นร้านกาแฟอีกร้านที่น่านั่งชิลมาก ๆ

เมนูที่ผมสั่งวันนี้ คือ อเมริกาโนร้อน ดื่มในร้าน แก้ว 40 บาท นั่งส่องเมนูไปก็แอบยิ้มไป เพราะมีแต่ของน่าทานทั้งนั้น เช่น บิงซูเมล่อน ฮันนี่โทสต์ช็อคโก้ฝอยทอง

สรุปว่า ร้านนี้เหมาะแก่การนั่งเย็น ๆ และก็ตักบิงซูเข้าปากอย่างช้า ๆ พร้อมจิบกาแฟร้อนสักแก้ว

เล่าใน Lampang City